Танцувај живот, со кој сакаш ти!

Постои само тек.

Тек на животот.

Сите пракси и медитации се потребни само зa да се влезе во животот и поради ништо друго.

Кога си во текот, потребата за уште нешто исчезнува.

Во него нема стравови или сомнеж, само движење напред. Не е потребно специјално да се занимаваш со саморазвој или слично. Се’ доаѓа, само по себе во текот на животот и  го носи на јарболот.

Само се будиш наутро и го следиш првиот сигнал на животот.

Оној другиот, третиот и бранот веќе те носи.

И многу работиш и се движиш а не размислуваш за тоа како изгледаш во процесот и што мислат за тебе.

Само земаш и делуваш.

Затоа што не можеш да не делуваш.

Веќе си на бранот, на самиот гребен. Падот секогаш боли, особено ако од залет ќе дојдеш до дното.

Но, секогаш можеш да се кренеш, да ги намачкаш модриците и раните со јод и повторно да тргнеш напред.

Затоа што тој ветар и духот на слободата кој еднаш си го почувствивал, на бранот е невозможно да се заборави.

И душата тежи кон него повторно и повторно.