Сега ми е јасно дека веќе долго се движев кон тебе и ти кон мене.
Иако ниту еден од нас не знаеше за оној другиот пред да се сретнеме, постоеше некој вид несвесна извесност која радосно пееше под нашето незнаење и која не’ спои.
Како две осамени птици кои летаат преку големи прерии по пресметката небеска, за сите овие години и сите животи ние се движевме еден кон друг.
Старите сништа беа добри, не се остварија, но среќен сум што ги сонував.
‘Мостовите на реката Медисон’
Leave a Reply