Постои секогаш некое време идно, време за надеж. Луѓе кои ќе ги изгубиш и оние кои Бог сам ќе ти ги пушти.
Постои момент на радост и час за плачење. Денови, кога сме храбри и доволно јаки. Денови, кога животот ќе ни се скрши, кога го криеме лицето во перницата да не видат колку не’ боли.
Постои секогаш некое време кое поминало и за кое копнееме. И време идно за кое живееме. Најлоши се оние денови во кои мора да се победиме сами себе…
by Рита
Leave a Reply