Бурите доаѓаат не за да потонеш, туку да научиш да пловиш и во невозможни услови. За да ја сфатиш својата сила. За да се сетиш на својата моќ. Повеќе да уживаш во своето мирно пристаниште.
Досадата го убива животот. И ако нема бури, тој постојано ќе биде ист, досаден и на самиот себе.
ТИ нема да бидеш свесен, ни дека постоиш. Ќе се угаснеш. Ќе ‘умреш’ во душата.
Затоа не се плаши од бури, сам ќе откриеш колку те поместиле напред. Ти даваат нова енергија, те полнат со живот.
После бурата не си ист. Затоа бурите и постојат. Раѓаат нов ТИ. Поголем од тоа што беше.
Leave a Reply