Секогаш сме на вистинскиот пат, бидејќи секоја патека ќе не’ донесе на врвот на нашата планина. Само треба да запомнеме, дека нашата душа го знае патот!
И што повеќе се препуштаме, дозволуваме нашата душа да го превземе водството, за да се ускладиме со она што нашата душа посакува да го постигне во овој живот.
Ако посакувате да се предадете, започнете со изговарање на следниве зборови: Боже, покажи ми го патот! Те молам, дозволи ми да се предадам на патот на својата душа и да верувам во мудрост, која ја чувам во себе. Те молам, дозволи ми да се чувствувам воден на секој чекор. Дозволи ми да Ти се предадам, да Ти служам. Дозволи ми да се донесам до вистинските акции во вистинско време.
Кога ќе му дозволиме на нашата душа да не’ води, кога дозволуваме нашата душа да сјае, природниот ритам и тек се појавува. Овој тек не’ става во правец на нашата духовна патека, ни помага да се чувствуваме помалку врзани за животните случување и ни дозволува со поголема леснотија, да видиме како овде учиме да ја зајакнеме енергијата на Љубовта.
Leave a Reply