Ако се сеќаваш на мене, тогаш не ми е гајле, дали сите други ќе ме заборават

Не се плаши од отфрлувањето. Плаши се од вклопувањето, во она што не си ти. Ниту би требалo да бидеш..

И да се вклопиш, никогаш нема да ти биде удобно во таа ‘туѓа’ кожа. И не се сите отфрлувања- отфрлувања. Многу од нив се лек, спас, пат кон спознавањето и градењето на сопствената оригиналност.

Затоа, не страдај кога ќе те отфрлат, кога се дружат, заобиколувајќи те тебе, кога те исклучуваат. Помисли си само: ‘Многу важно’ и бркај си ја твојата работа. Ниту налутена, ниту загрижена. Само свесна, внимателна и своја.

Сличните души се препознаваат и се наоѓаат. Твојата е можеби толку посебна, што такви души, на доаѓаат секој ден и не скокаат од секое ќоше.

Работи на себе. Угодувај си себе си. Давај само убаво од себе, за таа убавина да ти се врати и да ти внесе, во животот преубави бои.

Сара Сабри – ‘Ти шепотам како на своја ќерка’

Leave a Reply

Up ↑

%d bloggers like this: