Луѓето со ниска самодоверба, кои се сомневаат во себе и се хранат со внатрешниот негативен дијалог, постепено градат сопствен затвор на немир и притисок. Резултат на несигурноста е ограничување на човечкото уживање во животот.
Односот помеѓу анксиозноста и ниската самодоверба има директно влијание на други димензии, како на вашето расположение или било какви идни проекти кои ги превземате. Можете да се ограничите на користење на одредени техники за управување со стресот и анксиозните пореметувања и како резултат на тоа, да направите привид на одредени лоши состојби. Од овие проблеми, немири и неповолни симптоматологии често се крие ум навикнат на саботирање на самиот себе.
Когнитивниот психотерапевт Аlbert Ellis со право нагласи дека непрестаното самораспрашување е еден од најсилните причини за анксиозност. Вознемирениот ум секогаш се плаши дека нема да постигнете одредени цели, нема да успеете или ќе бидете ранливи или несовршени. Лесно е постојано да се верува дека не постигнувате одредени цели бидејќи и не можете да ги постигнете или едноставно мислите дека не ги заслужувате.
Во многу случаи анксиозноста ја прати чувството на беспомошност. Тоа е нешто што треба да се има на ум бидејќи искривениот концепт на самиот себе доведува до стравови, несигурност и неможност на управување со сопствениот живот.
Вознемиреност и ниска самодоверба
Кога подлабоко ќе навлезете во своите мисли и внатрешниот дијалог кој тече во вашиот ум ќе откриете неколку работи.
Можете да кажете ‘Не можам да ја контролирам анксиозноста’, ‘Немам вештина да се носам со неа’,’Подобро е нешто да се избегнува, бидејќи тоа не вреди и веројатно нема да успее’.
Всушност, многу луѓе се кријат зад таа нелагода за да го избегнат соочувањето со својата ниска самодоверба, често причина за ваквиот проблем.
Затоа често даваат коментари како:
‘Не одам на тој разговор за работа бидејќи ме прави да се чувствувам нелагодно’
‘Нема да му пишам на личноста која ми се допаѓа, бидејќи мојата нелагода се’ ќе расипе’
Во тие случаи не се свесни дека изворните причини на непријатност и тие мисли се во нивната сопствена несигурност и ниска самопочит.
Анксиозност и ниска самопочит- вечен страв од одбивање
За развој на здрава самодоверба и самопочит е многу важно правилното воспитание. Затоа што позитивната врзаност за родителите и чувството на сигурност и сакање се неопходни ‘хранливи состојки’. Ова несомнено генерира позитивна слика за себе.
Меѓутоа речиси се’ се распаѓа кога тоа ќе закаже. Да се има тешко детство, па дури и да се биде жртва на насилство, често доведува до вечен страв од одбивање. Тој страв од повторно отфрлување (било на лично или професионално ниво) на крајот ги обликуваат сите следни пореметувања на анксиозност.
Ум кој се фокусира само на негативна страна
Умот кој е често заробен со когнитивен и емоционален фокус низ кој ретко влегува светлина, храброст или оптимизам. Тоа е онаа тунелска верзија во која нема друга перспектива освен фатализам или неуспех. Од оваа лична перспектива се крие семе на ниска самодоверба, која прогресивно созрева и гради затвор на непријатност.
Не е лесно да се излезе од овие психолошки состојби. Анксиозноста и ниската самодоверба често создаваат маѓепсан круг од кој тешко се излегува. Не е лесно да се скрши калупот и да и’ се покаже на личноста дека таа треба да ја промени и подобри својата благосостојба.
На крајот, самопочита е мускул со кој се раздвижува светот и не’ одржува мотивирани.
Leave a Reply