Еден ден ќе се умориме од простување и почнуваме да оставаме

Еден ден на невнимание нè учи да игнорираме сè.

По оваа точка нема враќање…Некој рече дека скршената личност се раѓа двапати… Не е точно. Скршеното не може да се врати.

Еден ден ќе се разбуди сосема различна личност, која никогаш нема да има врска со првата.

Еднаш во животот доаѓа период кога човечката болка се трансформира во непобедлив облик.

Еден ден предавството нè учи да гледаме на сè со различни очи.

Еднаш кога ќе ни стане сосем досадно, престануваме да се досадуваме.

Еден ден ќе се умориме од простување и почнуваме да оставаме.

Еден ден невнимателноста нè учи да игнорираме сè.

По оваа точка нема враќање.

Така почнуваме да сакаме себе и нашата самотија…Својата слобода…