Би сакала да пишувам за нешто за кое често се молчи, нешто што стигнува до најдлабоките делови на нашиот душевен свет, за раскинувањето на врската. Ова е приказна за љубовта, загубата и наоѓањето на сопствената сила во моменти на најголема кршливост.
Замислете ги среќните моменти кога шетате по улица, држејќи ја за рака личноста која ја сакате. Се сеќавам на секое чувство, секоја насмевка и секој разговор кој нè приближуваше. Тогаш, се чинеше дека ништо не може да ја наруши таа хармонија. Но, животот има чуден начин да ни покаже дека ништо не е вечно.
По многу размислувања, солзи и неспокојство, одлучив да затворам едно главно поглавје од својот живот – поглавје што беше исполнето со надежи, соништа и за жал, сегашно раздвојување. Тоа раскинување не дојде одеднаш. Тоа беше постепен процес помеѓу двајца луѓе кои ја изгубиле својата заедничка патека.
Раскинот предизвикува физичка болка
Раскинувањето на врската не е само емоционална рана, тоа е длабока физичка непријатност во градите што ве дави додека се обидувате да ги задржите солзите. Тоа е неспокој што доаѓаа среде ноќ, кога темнината ве потсеќа на самотијата што ја чувствувате. Но, исто така, тоа е и можност за раст, излекување и личен развој.
На почеток, сè што сакате е да ги затворите очите и да се разбудите од овој ноќен кошмар кој ве опкружува. Но, со текот на времето, осознавате дека светот се менува и дека мора да одите напред. Ова е моментот кога треба да бидете најнежни кон себе. Дозволете си да тагувате, да плачете и да внимавате на своите потреби.
И тогаш, еден ден, ќе почнете да ги чувствувате првите прилики за ослободување. Ќе осознаете дека ја издржавате болката, дека сте посилни од она што некогаш сте мислеле дека можете да бидете. Тоа е моментот кога почнувате да се сеќавате на своите соништа што ги оставивте на страна. Можеби тоа е патување што секогаш сте го посакувале, ново хоби или само враќање кон себе.
Повторно се отворате кон светот и осознавате дека има многу љубов околу вас. Пријателите и семејството кои ве поддржувале секогаш стануваат ваше безбедно пристаниште. И постепено, почнувате да се чувствувате подготвени да се отворите кон некој нов, кон нешто ново.
Раскинувањето на врската е како бура што поминува низ вашиот живот и менува сè. Но, по бурата доаѓа сонцето. Времето ги лекува раните и ви дава можност за ново поглавје. Тоа е моментот кога осознавате колку сте силни, колку научивте за себе и колку сте способни за раст.
Оваа колумна е сведоштво дека раскинот на врската може да биде тешка, но и можност за раст и трансформација. И со тек на времето, можете да станете подобра верзија на себеси. Останете храбри. Животот има уште многу приказни да каже.
Со љубов и надеж,
Ивана Петров
Leave a Reply